ΜΟΛΑ ΚΑΛΥΒΑ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ
Ο οικισμός Μόλα Καλύβα ανήκει στην κοινότητα Κασσανδρινού και λέγεται ότι το όνομά του το πήρε από έναν φύλακα, που είχαν οι καλόγεροι σ' αυτήν την περιοχή. Ονομαζόταν Μόλας και διέμενε σε μια καλύβα, Στου Μόλα την Καλύβα έλεγαν οι ντόπιοι. Έτσι έμεινε το όνομα Μόλα Καλύβα. Διαθέτει ξενοδοχεία ταβέρνες, κλαμπ, μπαρ, ενοικιαζόμενα δωμάτια, σούπερ μάρκετ κ.λ.π. Η Μόλα Καλύβα με το ήρεμο παραδεισένιο τοπίο, το ξηρό κλίμα, την απέραντη πανέμορφη παραλία της, προσφέρεται για τους λάτρεις της ησυχίας και της φυσικής ομορφιάς. Μια παραλία που ο συνδυασμός της πεντακάθαρης θάλασσας του Αιγαίου και του φυσικού κάλλους θα σας μείνει αλησμόνητος.
ΧΕΡΣΟΝΗΣΟΣ ΚΑΣΣΑΝΔΡΑΣ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ
Η χερσόνησος της Κασσάνδρας έχει τριγωνικό σχήμα. Το ακρωτήριο Ποσείδι αποτελεί την κορυφή του τριγώνου, ενώ οι ακτές του Τορωναίου κόλπου, μήκους 45 km, αποτελούν τη βάση του. Τη δυτική πλευρά, μήκους 28 km, αποτελούν οι ακτές του Θερμαϊκού κόλπου, ενώ τη νότια πλευρά, μήκους 33 km, αποτελούν οι ακτές του Β. Αιγαίου. Η διώρυγα της Ποτίδαιας στο βόρειο άκρο χωρίζει την Κασσάνδρα από τον κορμό της Χαλκιδικής, έτσι ώστε αυτή να αποκτά νησιωτικό χαρακτήρα.
Η δυτική χερσόνησος της Χαλκιδικής (σημερινή Κασσάνδρα) έφερε κατά την αρχαιότητα την ονομασία Φλέγρα ή Παλλήνη. Η ονομασία Φλέγρα μας παραπέμπει στους μυθικούς χρόνους, όταν κατοικούσαν στη χερσόνησο Γίγαντες, τους οποίους κατέστρεψε στη διάρκεια της Γιγαντομαχίας ο Ηρακλής. Από το «φλέγον ουράνιο πυρ» ονομάστηκε η χερσόνησος Φλέγρα. Η ονομασία Παλλήνη σύμφωνα με μια θεωρία οφείλεται στους Πελληνείς της Αχαΐας, οι οποίοι κατά την επιστροφή τους από την Τροία αναγκάστηκαν να προσαράξουν στη χερσόνησο λόγω τρικυμίας. Οι Τρωαδιτισσες αιχμάλωτες έκαψαν τα πλοία με αποτέλεσμα να εγκατασταθούν οι Πελληνείς στη χερσόνησο και να ιδρύσουν τη Σκιώνη. Σύμφωνα με άλλες θεωρίες η χερσόνησος οφείλει το όνομά της σε μια πόλη Παλλήνη ή στην Παλλήνη, κόρη του βασιλιά των Θρακών Σίθωνα.
Η χερσόνησος της Κασσάνδρας κατοικήθηκε ήδη από τα προϊστορικά χρόνια. Οι παλιότερες εγκαταστάσεις ανάγονται στη νεολιθική εποχή (Άγιος Παύλος της Νέας Φώκαιας, Σάνη), ενώ στην εποχή του Χαλκού παρατηρείται αύξηση του αριθμού τους (Νέα Φώκαια, Άθυτος, Σωλήνας, Πολύχρονο, Σκιώνη, Μένδη, Σίβηρη, Μικρή Κάψα, Πύργος Σάνης, Λεκάνη Βάλτας, Αράπης Παλιουριού) .
Στα τέλη του 12ου αιώνα π.Χ με αρχές του 11ου αιώνα π.Χ εμφανίζονται και οι πρώτες εγκαταστάσεις αποίκων στην Κασσάνδρα. Τα ευρήματα στη Μένδη, το Ποσείδι και τη Σκιώνη έρχονται να επιβεβαιώσουν το γεγονός ότι ο αποικισμός της Χαλκιδικής γενικότερα και της Κασσάνδρας ειδικότερα ξεκίνησε αυτήν την περίοδο. Τον 8ο και 7ο αιώνα π.Χ. με το νέο κύμα αποικισμού σημειώνεται αύξηση των θέσεων στην Κασσάνδρα. Οι άποικοι είτε εγκαθίστανται στις παλιότερες είτε ιδρύουν νέες αποικίες.
Ο Ηρόδοτος περιγράφοντας τον πλου του Ξέρξη απαριθμεί τις πόλεις που βρίσκονταν στις ακτές της Παλλήνης και από τις οποίες πήρε ενισχύσεις ο Πέρσης βασιλιάς. Σε συνδυασμό και με άλλες πηγές (Θουκυδίδης, Στράβων) έχει γίνει αποδεκτό ότι η περιγραφή πραγματοποιείται από βορρά προς νότο στην ανατολική ακτή και από νότο προς βορρά στη δυτική ακτή. Για την προέλευση των αποίκων γενικά πληροφορούμαστε ότι η Παλλήνη αποικίστηκε από Ερετριείς. Ειδικά, όμως, για κάθε μια αποικία ξεχωριστά οι αρχαίες πηγές σιωπούν με εξαίρεση την Ποτίδαια, η οποία ήταν αποικία της Κορίνθου, τη Σκιώνη που αποικίστηκε από τους Πελληνείς της Αχαΐας, τη Μένδη αποικία των Ερετριέων και τη Νεάπολη, που ιδρύθηκε από τη Μένδη.
